Vijf keer beter dankzij amputatie

​Mitch Valize stond vierkant achter de amputatie van zijn linkervoet. En inderdaad heeft de operatie zijn leven aanzienlijk verbeterd. Maar zijn al zijn concrete verwachtingen uitgekomen? Mitch geeft vijf voorbeelden.

# 1. Hardlopen met blade

"Voor de operatie had ik geen mogelijkheid om een blade te gebruiken. De reden: mijn voetje moest in de spitsstand in mijn prothese, hij wees als het ware recht naar beneden. En dus was er onvoldoende inbouwruimte om een blade onder de koker te plaatsen."

"Na de revalidatie kon ik eindelijk echt hardlopen! Wat een waanzinnige ervaring… Ik vergeet het moment nooit meer. Het verschil met hardlopen met een normale prothese is enorm. Sterker nog, ik heb inmiddels al eens een halve marathon gelopen, wat voorheen nooit had gekund. Een grote vooruitgang dus."

# 2. Spijkerbroek dragen

"Vroeger droeg ik een aparte prothese, om ruimte te creëren voor mijn voetje. Terwijl mijn vrienden allemaal skinny jeans droegen, moest ik altijd een wijde broek aan. Dat wilde ik veranderen!"

"Ik heb na de operatie meteen een strakke broek gepast en merkte eigenlijk direct dat ik mijn kledingkeuze niet langer aan hoefde te passen aan mijn prothese. Inmiddels pas ik de meest strakke jeans. Heel fijn!"

# 3. Pijnvrij leven

"Mijn liner zat vroeger eigenlijk nooit perfect. Dat kon ook niet, alleen al door het feit dat ik hem niet optimaal over mijn voet heen kon aantrekken. Er kwam druk op mijn tenen, soms zo heftig dat ik bij iedere stap pijn had. Ik herinner me dagen, dat ik de pijn verbeet en naar huis rende, om maar zo snel mogelijk mijn prothese uit te kunnen trekken."

"Ik heb de maanden afgeteld tot de operatie. Of beter gezegd: tot de dag dat ik voor het eerst pijnvrij door het leven zou kunnen gaan. En die verwachting is uitgekomen! Natuurlijk heb ik nog steeds wel eens een drukplekje, maar ik kan probleemloos lopen, studeren, uitgaan, sporten, treinreizen… De pijn die ik vroeger iedere dag had, heb ik sinds de operatie nooit meer ervaren."

# 4. Sterke stomp

"Ik ging als positivo de operatiekamer in, in mijn beleving kon de operatie niet mislukken en ik wilde dan ook van geen risico weten. Natuurlijk waren die er wel, de kans op complicaties was zelfs vijftig procent. Maar ik wist zeker: dit gaat goedkomen."

"Uiteindelijk heeft de werkelijkheid alle verwachtingen overtroffen, ik had niet verwacht dat mijn stomp zo'n stabiele basis zou zijn. Mijn been is kneitersterk, niet kapot te krijgen. Ik heb nauwelijks last van drukplekken, wondjes of andere gevoeligheden. Zelfs na die halve marathon had ik nergens last van."