O ja, ik draag een prothese

Veel prothesegebruikers zullen het beamen: vaak zijn ze zo gewend aan hun prothese, dat ze vergeten dat ze er een dragen. Toch zijn er ook verschillende momenten waarop ze zich er juist wel bewust van zijn. Mitch Valize beschrijft vijf situaties (in willekeurige volgorde).

# 1: In het pretpark

"Ik bezoek graag pretparken. Alleen zorgt mijn prothese nog wel eens voor problemen, vooral in achtbanen waarin je zo'n veiligheidsbeugel tussen je benen krijgt. Doordat mijn linkerknie hoger zit, lukt dat vaak niet. Ik moet mijn been wat draaien en als het ware achter mijn rechterbeen leggen. Overigens niet heel uitzonderlijk, want ook de meeste lange mensen hebben dezelfde uitdaging."

# 2: Met korte broek aan

"Soms heb je van die dagen dat iedereen naar je lijkt te kijken... Meestal draag ik op zo'n moment een korte broek en besef ik dat ze misschien nog nooit een prothese hebben gezien. Ik snap het wel, de mens is nieuwsgierig, waarschijnlijk zou ik zelf ook kijken. Toch houd ik er niet van als mensen te lang staren. Meestal draai ik het om en kijk ik terug, net zolang totdat zíj wegkijken, ha ha!"

# 3: In bed stappen

"Mijn laatste handeling voordat ik in bed stap, is mijn prothese uitdoen. Ook maak ik op dat moment mijn liner schoon, gewoon met water en een handdoek. Als ik 's nachts opsta, bijvoorbeeld om naar het toilet te gaan, laat ik mijn prothese staan. Ik hinkel al van kleins af aan en dat zal ik waarschijnlijk altijd blijven doen. Er ligt wel een kruk onder mijn bed, maar op één been ben ik vaak veel sneller."

# 4: Uit bed stappen

"Het eerste wat ik 's ochtends doe: mijn prothese aantrekken. Als ik op Sportcentrum Papendal ben, douche ik meestal zelfs met mijn prothese al aan. Ik houd hem dan gestrekt, bij het water vandaan. Klinkt misschien omslachtig, maar toch verkies ik deze manier boven douchen zónder prothese. Ik houd niet van teveel aan- en uittrekken. Bovendien voel ik me zo veiliger op de gladde douchevloer."

# 5: Op de handbike

"Ook dan word ik geconfronteerd met het feit dat ik een prothesegebruiker ben: maar dan omdat ik hem juist níet draag. Op de handbike is geen plek om mijn prothese te laten rusten en bovendien is het extra ballast én beperkt het de aerodynamica. Wat ik op de handbike niet nodig heb, blijft gewoon achter. Na het uitfietsen trek ik mijn prothese pas weer aan."