‘Mijn prothese staat gelijk aan levenskwaliteit’

Hans van Dongen is met zijn 59 jaar en eeuwig jeugdige geest nog hartstikke jong, vitaal en actief. Maar hoe zit dat over, pak 'em beet, 15 jaar? Of nog verder de toekomst in? Hans geeft eerlijk toe dat 'ouder worden met een prothese' best een zorg is.

Hans leeft een actief leven. Hij werkt graag en veel, is een actieve sporter en in zijn vrije tijd reist hij het liefst de hele wereld over. "Heerlijk", aldus Hans. "En neem maar van mij aan dat ik de vitaliteit die ik nu heb, ook op mijn tachtigste nog heb. Iedereen is anders, maar ik ben beslist geen type om achter de geraniums te gaan zitten."

Zorg over zorgverzekeraars

Toch is ouder worden een zorg, vertelt Hans. "Dat zit hem met name in de manier waarop zorgverzekeraars omgaan met aanvragen voor protheses. Vaak is het een gevecht om de prijs en is de vraag welke prothese het beste past bij je levensstijl, van ondergeschikt belang. Maar wat als er straks, als ik 75 ben, iemand van achter een bureau beslist dat het wel welletjes is met mijn wensen? Dat zo iemand zegt: 'Nou, meneer Van Dongen, u bent nu 75, het kan toch ook wel wat minder?"

Onacceptabel scenario

"Voor mij is zo'n scenario onacceptabel", vervolgt Hans. "Mijn prothese staat gelijk aan levenskwaliteit. En die wil ik behouden. Ook als ik ouder word, wil ik me veilig voelen op straat, zelfstandig boodschappen kunnen doen en mijn kleinkinderen optillen. Met mijn huidige prothese kun je prachtig oud worden. Het liefste zou ik een garantie willen dat niemand daar ooit aan gaat tornen. Iemand die op zijn oude dag slechtere ogen krijgt, geef je toch ook een goede bril?"

Oprechte samenwerking

Hans pleit voor een oprechte, nauwe samenwerking tussen de zorgverzekeraars enerzijds, en specialisten als een instrumentmaker, revalidatiearts en psycholoog aan de andere. "Een goede, passende prothese is in ieders belang. Ik draag de mijne nu dertien jaar en heb nauwelijks een beroep gedaan op extra hulp, fysiotherapie of mentale begeleiding. Dankzij mijn prothese. Dat stukje gereedschap zorgt ervoor dat het in mijn lijf en in mijn koppie goed zit."

Optimaal mobiel

Concrete plannen, bijvoorbeeld voor de periode na zijn werkzame leven, heeft Hans niet. "Maar ook op dat moment wil ik nog steeds optimaal mobiel zijn. Mij kennende ben ik over vijftien jaar nog even reislustig als vandaag. En wil ik tijdens mijn reizen vooral actieve dingen doen. Daar mag mijn prothese me nooit in beperken. Een prothese hoort te allen tijde een verrijking van je leven te zijn. Nu en in de toekomst."