I’ve got the power
In juli heeft het WK para atletiek plaats gevonden in Parijs. Ik mocht deelnemen aan de wedstrijd voor verspringen en de 200m sprint. Ik was favoriet op de 200m sprint, omdat ik het afgelopen jaar de beste prestatie op de 200m neergezet heb. Wel ervaarde ik ook achillespeesproblemen, wat resulteerde in veel trainingsverlies. Een ideale voorbereiding was het niet, maar ik had vertrouwen.
“Tijdens de wedstrijd voor het verspringen behaalde ik een zilveren medaille. De wedstrijd voor de 200m sprint was pas een week later. ”
Marlène van Gansewinkel
Daar stond ik dan, aan de start van de 200m sprint wedstrijd
Het moment was daar. Ik deed mijn best om te vertrouwen op mijn kwaliteiten, maar het liep anders dan gehoopt. Als 3de kwam ik over de finish, maar dat was nog niet het meest teleurstellende. Uiteindelijk werd ik gediskwalificeerd... Dat ik geen goud won was zuur, maar dat ik uiteindelijk naar huis ging zonder medaille op de 200m was zeer teleurstellend.
Op zo’n moment valt even de wereld weg onder je voeten. En ook dat is helemaal oke! Ik heb geprobeerd al mijn gevoelens toe te laten. Het is ergens ook heel mooi dat zo’n teleurstelling veel met mij doet. Het laat zien dat ik nog steeds doe wat ik graag wil doen. En daar kan ik dan weer op bouwen, voor de toekomst.
Evalueren en leren
Terug in Nederland was het tijd om te evalueren en te kijken hoe we dit kunnen voorkomen, dan voornamelijk de problemen die ik blijf houden met mijn onderbeen. Ik onderneem graag actie en ik denk dat het erg belangrijk is om niet bij de pakken neer te zitten, maar juist de onderliggende problemen aan te pakken. Doe je dit niet, dan blijf je in een vicieuze cirkel lopen die haast onmogelijk is om te doorbreken. Het doel was dus om de oorzaak te ontdekken en dat probleem op te lossen.
Nu enkelen weken later merk ik dat mijn fysieke problemen steeds minder worden. Het gaat beter en we lijken aardig op de goede weg te zijn. Ik ben blij dat ik mijn trainingen weer kan doen.
“Iedere dag besef ik mij dat dingen niet in één dag opgelost zijn. Je moet geduldig blijven en vertrouwen op het proces. Ook tegenslagen horen bij het proces. Er is nooit een rechte lijn omhoog. ”
Marlène van Gansewinkel
Afgelopen maand had ik nog een aantal wedstrijden op de kalender staan. Nu, eind september is het eindelijk tijd voor vakantie. Na mijn vakantie kijk ik ernaar uit om samen met mijn coach aan de slag te gaan en plannen te maken voor volgend seizoen. Zeker bij tegenslagen is het fijn om een coach te hebben. Iemand die eerlijk en bereid is om je te helpen. Een goed team om mij heen zorgt ervoor dat moeilijke tijden een beetje minder moeilijk worden en goede tijden nog beter!
Over de blogger
Marlène van Gansewinkel
Marlène van Gansewinkel (1995) is geboren zonder linker onderarm en linker onderbeen. Desalniettemin is ze als een normaal kind opgegroeid. Als kind is ze begonnen met voetbal, maar na een talenten dag verliefd geworden op atletiek. Tegenwoordig topatlete, student en levensgenieter. 'Ik ging naar de talenten dag toe met het idee dat ik niet gehandicapt genoeg was... Dat is natuurlijk waanzin, maar zo heb ik mij altijd gevoeld'.