Hoi! Ik ben Marlène, een van de sporters bij Team Para Atletiek
Even een inleiding!
''Hoi! Ik ben Marlène, een van de sporters bij Team Para Atletiek waar Guido en Fleur in hun vorige blog over vertelde.
Dit is mijn eerste blog voor Össur en ik wil direct iets heel gaafs met jullie delen!
Pas was ik in Japan bij de bladelibrary. Hier kan je als amputee een blade lenen. Ik heb natuurlijk mijn eigen blade maar ik wilde graag weten hoe dat in zijn werk ging, dus ik koos een blade uit van de muur en liet het aan mijn koker schroeven. Alles ging heel soepel, maar helaas was een schroefje niet goed aangedraaid en lag ik binnen no time op mij gezicht met mijn been een kwartslag gedraaid. Iedereen geschrokken maar ik kon er alleen maar om lachen.
Maar wat deed ik eigenlijk in het verre Tokio?
In 2020 zijn de Paralympische Spelen in Tokio. NOC*NSF wil graag iets terug geven aan de stad die de Olympische en Paralympische Spelen organiseert en zo is het ''Gamechanger Project'' ontstaan. Ik was daar om mijn verhaal te vertellen en om te laten zien hoe iemand met een beperking kan functioneren in de maatschappij en kan deelnemen aan sport. Elke dag waren we in een ander stadsdeel.
Na de eerste vergaderingen begon ik met een presentatie op de universiteit, waar ik al snel merkte dat ze niet zo gewend zijn aan mensen met een beperking. Er werd mij veel hulp aangeboden terwijl dit niet nodig was. Het was heel mooi om te zien dat het beeld van mensen met een beperking echt was veranderd na mijn presentatie. Dit merkte ik de hele week: bij alle scholen en workshops waar ik ben geweest heerste de sfeer dat mensen met een beperking veel hulp nodig hebben en dat als iets niet in het boekje staat, het ook niet kan. Maar hoe jonger het publiek hoe minder dat heerste. Ik heb tikkertje gespeeld met kinderen van 9 à 10 jaar en geen moment leken ze mijn beperking moeilijk te vinden. Ik besef me wel dat ik heel blij ben dat ik in Nederland woon, hier is het hebben van een beperking veel minder problematisch.
In Tokio heerst een heel ander klimaat dat in Nederland, het was er heel vochtig en warm. En bij dat klimaat hoort helaas ook veel zweten, iets wat een voor prothesedrager veel problemen kan veroorzaken. Als sporter weet ik dat je je stomp en liner regelmatig moet afdrogen en schoonmaken om irritaties te voorkomen. Om irritaties te voorkomen hield ik vaak mijn stomp en binnenkant van de liner even onder de koude kraan, zo koelt het lekker af en blijft het fris. Tokio was een heel gave ervaring! Natuurlijk om onderdeel te zijn van het Gamechanger Project, om hopelijk een positieve verandering teweeg te brengen, maar ook om de locatie van de Paralymische Spelen te verkennen.
Tot gauw in mijn volgende blog!
Over de blogger
Marlène van Gansewinkel
Marlène van Gansewinkel (1995) is geboren zonder linker onderarm en linker onderbeen, desalniettemin is ze als een normaal kind opgegroeid. Als kind is ze begonnen met voetbal maar na een talenten dag verliefd geworden op atletiek. Tegenwoordig topatlete, student en levensgenieter. "Ik ging naar de talenten dag toe met het idee dat ik niet gehandicapt genoeg was. Dat is natuurlijk waanzin, maar zo heb ik mij altijd gevoeld."