Even voorstellen!

​Hallo! Wij zijn Fleur Jong en Guido Bonsen, atleet en coach van Team Para Atletiek. Dit team is onderdeel van Stichting Para Atletiek dat sinds dit jaar ondersteund wordt door Össur. De Stichting zet zich in om atleten die talentvol zijn te stimuleren, faciliteren en ondersteunen. Het team wil daarbij grensverleggend zijn, opzoek naar de hoogst haalbare sportieve doelen. We zijn, net als Össur, innovatief en altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden en technieken om van wereldklasse te worden, zijn en blijven. Eenieder zoekt elke dag, op zijn eigen niveau, grenzen op en atletiek is daarbij het middel. In het team zitten topsporters en talenten maar ook hoog- actieve revalidanten die bijvoorbeeld beter willen leren lopen op hun prothese of gewoonweg fitter willen worden en daardoor ook minder beperkt worden door hun handicap.

De atleet

Mijn naam is Fleur Jong en in 2013 ben ik naar een paralympische talentendag geweest waar ik ben gescout voor atletiek. Ik had toen pas net een onderbeenprothese en kon nét pas lopen. Ik heb op die dag voor het eerst gehuppeld! Maar op dat moment wist ik al dat mijn andere onderbeen ook nog geamputeerd ging worden. In 2012 heb ik een bacterie in mijn bloed gehad, met als gevolg een toxic shock. De helft van acht vingers, mijn rechtervoet en deels linkervoet kregen geen bloed meer en stierven af. De halve voet die ik links nog over had bleek niet echt functioneel. Ik had veel pijn en er goed mee lopen lukte ook niet. Toen ik rechts een prothese kreeg liep dit al gauw veel beter dan dat halve voetje, waarop ik besloot dat die halve voet er ook beter af kon. Dat ging natuurlijk niet zo snel als dat ik dit nu schrijf, en ik vond het supereng om dit voor het eerst uit te spreken. Frank Jol is mijn prothesemaker en met hem heb ik het er als eerste over gehad.

Toen ik op de paralympische talentendag aan de atletiekcoach (Guido) vertelde dat mijn andere onderbeen er ook nog af ging zei hij: ''Bel maar als je been eraf is.'' Ik was even stil en moest daarna keihard lachen. ''Oke, doe ik''. 4 maanden later meldde ik mij en sindsdien ben ik niet meer van de atletiekbaan weg te slaan. 

De coach

Ik ben Guido Bonsen en ik ben sinds 2001 atletiekcoach, eerst gewoon als clubtrainer en vanaf 2009 tot en met 2017 was ik bondscoach para-atletiek. Sinds oktober 2017 ben ik de trotse coach van Team Para Atletiek. In 2008 was ik actief op de Olympische Spelen van Beijing, in 2012 op Paralympische Spelen van London en in 2016 op die van Rio de Janeiro. Als coach ben ik vooral geïnteresseerd in de persoon achter de sporter en vanuit die benadering voel ik mij ook heel erg thuis bij de para-atletiek. Het voelt voor mij als een eer dat mensen mij vragen te helpen bij het realiseren van hun (sportieve) droom. Het maakt mij daarbij niet zoveel uit of dat een gouden medaille is of het weer wandelend naar school kunnen brengen van je dochter.

Fleur en ik zullen, met behulp van andere Team Para Atletiek leden, jullie meenemen in onze ervaringen. Hoe ging Fleur van net-geamputeerde naar paralympisch sporter, hoe ziet een gemiddelde dag van haar eruit? Waar loopt zij tegen aan (soms letterlijk want ze is af en toe best onhandig)? Maar we hebben ook tips en tricks en heel veel leuke anekdotes! Genoeg om over te schrijven de komende maanden!