Deze situaties vermijd ik het liefst

'Mobiliteit' is wat veel prothesegebruiker zullen antwoorden op de vraag wat hun prothese oplevert. Toch gaat die vlieger niet altijd op, want soms is een prothese gewoon een beperking. Mitch  geeft zijn persoonlijke top-drie.

"Vooropgesteld: ik kan bijna alles", stelt Mitch. "En bovendien laat ik me niet snel kennen. Lange afstanden lopen? Geen probleem. Uit eten in een vol restaurant, waarom niet? Een boswandeling over ongelijke ondergronden? Handig is het misschien niet, maar ik kán het wel. En dus doe ik het als ik dat wil. Maar inderdaad: er zijn situaties die ik liever uit de weg ga."

Situatie 1: strand

"Het strand is echt niet chill. Nou ben ik sowieso niet zo'n strandmens, maar los daarvan is het simpelweg niet prettig. Ten eerste doordat ik geen cosmetisch afgewerkte prothese heb: ik schep het zand als het ware zó mijn voet in. Dat gaat knarsen en na een wandeling moet ik alles uit elkaar halen en schoonmaken. Ten tweede is het niet fijn lopen op zo'n zachte zandondergrond. Het kost meer inspanning, ik moet mijn beenspieren bewust aanspannen en heel geconcentreerd lopen. En zelfs dan sleept de punt van mijn voet constant door het zand… Nee, het strand, daar zul je mij niet snel vinden."

Situatie 2: openbaar vervoer

"De bus, trein, tram of metro, die mijd ik het liefste. Vliegtuigen trouwens ook, allemaal vanwege de krappe zitplaatsen. Ik kan mijn prothese niet goed kwijt. Vooral de vierzitjes in de Intercity zijn een probleem, zeker in de spits. Ik moet mijn been strekken en op die plek betekent dat dus dat ik mijn been tussen de benen van mijn overbuurman of -vrouw moet plaatsen. In de zomer, als ik een korte broek draag, zien mensen meteen wat de reden is, maar zeker in de koudere maanden stuit ik vaak op onbegrip. Of beter gezegd: stuitte, want ik heb alweer een tijdje een eigen auto. Heerlijk!"

Situatie 3: kasseien

"Kasseien, of kinderkopjes: het is niet fijn om daar met een prothese op te lopen. Fietsen is geen probleem, op de handbike of fiets houd ik zelfs van een technisch parcours, maar lopend? Liever niet. Als ik ga winkelen in Maastricht en ik wandel bijvoorbeeld door de Grote Straat, kies ik altijd de stoep, waar gladde tegels liggen. Zeker als de kasseien ook nog eens glad zijn, zoals na een regenbui, zou mijn voet gaan 'glijden', want het is lastig om de druk erop te houden. Nogmaals, ik ga geen situatie uit de weg, maar in dit geval kies ik toch liever voor de veilige weg."