Als het vandaag niet lukt, lukt het morgen we

Bert Pot is een optimist. Zo bleef het diepe dal uit, dat velen voorspelden toen hij door een ongeluk zijn hand verloor. De gave om van iedere tegenslag een succes te maken is misschien wel zijn grootste kracht. Alhoewel, gave – volgens Bert kan iedereen het.

"Het zit niet in mijn karakter om depressief te zijn of in een diep dal terecht te komen. Natuurlijk, ook ik heb veel moeilijke momenten gekend, zeker kort na het ongeval. Maar aan de andere kant: wat gebeurd is, is gebeurd. Ik wil verder. Ik kan de tijd niet terugdraaien, mijn situatie is zoals hij is. En daar maak ik het beste van."

Leuke dingen doen

"Veel mensen verbaasden zich over het uitblijven van de grote terugval in mijn revalidatie. Zelf was ik minder verrast. De realiteit is soms confronterend, ik heb maar één gezonde hand. Mijn grootste remedie om daar mee om te gaan is eigenlijk heel simpel: ik doe vooral veel leuke dingen. En de zaken die frustrerend of vervelend zijn, probeer ik om te draaien."

Positieve energie

"Ik haal bijvoorbeeld veel positieve energie uit mijn rol als demonstratiepatiënt voor prothesefabrikanten. Verder heb ik meegedaan aan de Cybathlon, kan ik uitstekend auto- en motorrijden en schrijf ik veel blogartikelen over mijzelf als prothesegebruiker. Daar geniet ik enorm van. Ik heb afgeleerd om energie te steken in dingen die ik niet kan, in plaats daarvan zoek ik heel gericht naar activiteiten die me gelukkig maken."

Frustratie

"Natuurlijk, ook bij mij vliegt er wel eens wat door de kamer, uit pure frustratie. Laatst nog: we hadden een lekkage in de riolering en ik was zo eigenwijs om het zelf te willen repareren, ik accepteerde geen hulp. Toen ik iets niet goed los kreeg, heb ik de hamer wel even een vlucht laten maken. Maar opgeven? Ik dacht het niet. Uiteindelijk krijg ik het voor elkaar. Met of zonder frustratie, en als het vandaag niet is, dan wel morgen. Maar één ding staat vast: het zál me lukken."

Nuttige emotie

"Achteraf kan ik alleen maar glimlachen om de situaties waarin iets niet meteen lukt. Ik zie frustratie zelfs als een heel nuttige emotie: zonder frustratie zou er ook geen voldoening zijn. Wat voor iemand met twee gezonde handen heel normaal is, kan voor mij een uitdaging zijn. Maar aan het einde van de rit is de vreugde van een succes ook des te groter. Het maakt de meest kleine, alledaagse dingen bijzonder."

Zelfstandigheid

"Natuurlijk, een leven met een prothese was niet mijn eigen keus. En soms is het moeilijk om te ervaren dat wat ik vroeger gemakkelijk kon, nu veel moeite kost. Maar als je in staat bent je prothese te accepteren, kun je leren hem niet te zien als handicap of beperking, maar als instrument dat je onafhankelijkheid, zelfstandigheid en zelfredzaamheid oplevert."